فرابهار

 

خونه ام اینجاست و دردهام چرا کشورم غمگینه

آخه من از چی بگم همه جا زندونه 

خونه ام ویرونه کشورم رو نفته مردمش گرسنه

همه دردهای من همه بغض های من از غمه ایرانه

عشق من ایرانه خاک من ایرانه همه دردهای من کشورم ایرانه  

لاله های سرخ رنگش غرش شیرانش همه دردهاش واسه من سنگینه

خاک پر حاصل من خاک پر برکت من دل من آشوبه

 دل من آشوبه مردم هم غمگینن خاکم بی آبه

آخه من از چی بگم درد خوزستانش

دیگه از چی بگم از هوای تهرانش

گرد و خاک اهواز و مردم غمگینش

فقر و بی کاری شده مرثیه هر روزه

چشمایه خیس من غزل خونین من درد روزه

خشک شده زاینده رودش البرز هم غمگینه

کویرم پر درده دریا هم غمگینه 

خاک غم خانه من خاک من زخمیه

خاک من گریونه خاک من بی آبادیه

آخه من چکار کنم ربنای شجریان کجا رفته

بچه ها غمگینن دلم خونه دل خونم مستم مستی هم رفته

از سرخی خورشید غروب هرمزگانش تا سفیده روده دریای شمالش

مردمش میبارن مثل ابرهای پاییزی بر خاک پر برکتش خاک پر محصولش

 آخه من چکار کنم خاک من غمگینه

خاک من پر درده مردمم پر دردن همه جا سنگینه

 

آرین علیرضا